Zuid Thailand: Koh Phi Phi, Phuket, Koh Lanta, Koh lipe
19 februari 2014 - Thailand, Thailand
Koh Phi Phi
Tijd voor een ander deeltje van Thailand, het zuiden. Tijd om nieuw bezoek uit België met open armen te ontvangen. Omdat we zo snel mogelijk bij Julia en Jill (vriendinnen uit Neerpelt) willen zijn, nemen we twee nachtbussen en een ferry richting Koh Phi Phi. Een vermoeiende tocht, maar de adrenaline zorgt ervoor dat ik vol energie de tocht onderga. Julia en Jill zijn reeds op Koh Phi Phi wanneer wij arriveren. We hebben afgesproken dat zij al op zoek gaan naar een hostel, aangezien dit vanwege hoogseizoen niet gemakkelijk zal zijn. Wanneer Stijn en ik van de ferry stappen en aan het bespreken zijn waar en hoe we Julia en Jill gaan vinden, hoor ik plots mijn naam over heel het eiland galmen: "Elkeeeeee!!!". Wanneer ik opkijk zie ik (en ja, stel het je gerust zo melodramatisch en euforisch voor zoals ze het in de film uitbeelden) Julia in galop op me afstormen. De adrenaline begint weer te stromen en zorgt ervoor dat ik zelfs met mijn loodzware backpack en handbagage tegen de snelheid van een racepaard richting Julia ren. Het weerzien is zo vertrouwd, zo leuk en vooral ZO onrealistisch. Ik moet Julia dan ook enkele malen aankijken en vasthouden om te beseffen dat zij het echt is , hier op Koh Phi Phi! We drinken er meteen samen een lekkere chang (het Thaise bier) op en onze mondjes staan vanaf dat moment niet meer stil (arme Stijn...?), zoveel bij te praten! 's Avonds vieren we het weerzien met een groot strandfeestje, waar Koh Phi Phi bekend om staat. Vuurshows, muziek, buckets, podiums, rodeo stier,... de feestjes zijn werkelijk LEGEN (wait for it...) DARY!
Koh Phi Phi overdag valt ons echter een beetje tegen. Het is niet het idyllische eiland waaraan je je verwacht. Dit mede omwille van de afval en de enorm slechte geur die we overal aantreffen. We vragen ons af of dit nog een gevolg is van de Tsunami die hier tien jaar geleden het eiland heeft verwoest , maar denken eerder dat dit te wijten is aan het massatoerisme. Je hebt er altijd mensen tussen lopen die hun afval zomaar in de omgeving gooien. Langs de andere kant is het ook jammer dat ze hier weinig lijken tegen te doen. Het is echt een ware zoektocht om één vuilbak te vinden op dit eiland! Zo maak je het natuurlijk ook moeilijker om milieubewust te zijn... Omdat het eiland zelf met zijn stranden ons dus niet echt kan bekoren, maken we een boottocht welke ons naar de mooiste stranden, eilanden en baaien rond Koh Phi Phi brengt. In een overvolle boot (Op z'n Aziatisch) vertrekken we op tocht. We maken een eerste snorkelstop en genieten van de onderwaterwereld met miljoenen visjes die rond ons zwemmen.
Snorkelen
Daarna stoppen we aan enorm mooie stranden en baaien, zo mooi dat je het bijna niet kan geloven. Julia benoemt het hele gebeuren als 'het leven in een waas'. Je beseft amper dat je aan het rondlopen bent in zo'n mooi plaatje! En dit kan ik beamen. We maken sprongen van de boot in het helderste water dat ik ooit gezien heb, en zonnen op het strand waar de film 'the beach' is opgenomen. Een tocht waar we met z'n allen van genoten hebben! Na leuke strandfeestjes en mooie dagtochtjes zeggen we Koh phi phi met vele wondermooie herinneringen vaarwel en trekken we door richting Phuket.
Binnenvaren in de mooiste baai ter wereld: Maya Bay
Het strand waar de film "the beach" opgenomen is
Phuket
Na al de drukte en het feestgedruis op de stranden van Koh Phi Phi besluiten we om dit maal een rustiger strand op te zoeken om wat te relaxen. We belanden op een prachtig rustig uithoekje wat je doet denken aan de Franse kust.
Jammer genoeg is het zo'n uithoekje waar alle restaurantjes de deuren sluiten voor 10 uur. We zijn - na een aperitief waarbij je het spreekwoord 'de ogen waren weer veel groter dan de maag' goed kan gebruiken- gelukkig nog net op tijd om een hapje te eten.
Dag twee verkennen we Phuket met zijn mooie stranden, gezellige oude steden, mooie natuur en prachtige view points.
View point met zicht over Nai Harn Beach
Geluksbelletjes langs de trap omhoog richting de grote witte Boeddha
De grote witte Boeddha, nog steeds in de maak
De volgende dag is het al zo ver: Julia en Jill trekken verder naar Bangkok, het is weer tijd om afscheid te nemen. En dit afscheid is moeilijker dan verwacht! Het bezoekje gaf mij het gevoel dichter in contact te staan met het thuisfront, en herinnert je er weer aan wat je hebt achtergelaten thuis. Vergelijk het met een lekkere chocoladetaart. Zo lang je de taart niet ziet, is het makkelijk(er) om er niet aan te denken. Als ze de taart echter recht voor je neus zetten en je er één hapje van laten nemen, is het nadien des te moeilijker om die cake weer te vergeten. Je hebt er van kunnen proeven, en je wil meer! Een moeilijk afscheid dus met een bittere nasleep. Maar ik trek me op aan de geweldige herinneringen die ik heb aan het bezoek van Jill en Julia. Baai baai, zwaai zwaai!
Na bijna twee maanden in groep te hebben gereisd is het terug aan ons tweetjes! We blijven nog enkele dagen in Phuket om het eiland verder te verkennen. Ondanks het toerisme worden we verrast door mooie rustige stranden en prachtige view points.
's Avonds trekken we naar Patong city, dé uitgangsbuurt van Phuket. Hier trek ik ogen open! Het sekstoerisme is hier heel hard aanwezig. In iedere bar of discotheek staan palen op de toog waar meisjes rond dansen. Aangezien dit een groot deel is van de cultuur van Thailand, is het goed om dit eens gezien te hebben. Toch, het geeft je een heel dubbel gevoel: doen deze meisjes dit vrijwillig, of hebben ze geen keuze....
Koh Lanta
Na Phuket trekken we richting het rustige eiland Koh Lanta. Omdat alles enorm duur is vanwege hoogseizoen, besluiten we dat als we het toch moeten doen, we het beter ook meteen goed kunnen doen! We boeken een hostel met zwembad dat uitkijkt op de zee. Een ideale plaats om even twee dagen luxueus te relaxen! Genieten van een namiddagje aan het zwembad, van een mooie zonsondergang in het gezellige barretje van de hostel, van scootertochtjes langs de afgelegen stranden van Koh Lanta,... Een plaatsje naar ons hart! Jammer genoeg verloopt ons visum van Thailand binnen enkele dagen, en moeten we dus tamelijk snel doorreizen naar het volgende plekje: Koh Lipe.
Koh Lipe
Koh Lipe, whow! Ik dacht dat ik na Indonesië de mooiste stranden al gezien had, en dat ik dus nog moeilijk omver geblazen zou kunnen worden bij het zien van een strand. Toch, Koh lipe deed het! Het is een plekje waar je continu het gevoel krijgt in een postkaartje rond te huppelen, een plekje waar je 1000 foto's kan trekken en bij het bekijken van de foto steeds denkt: nee, hmm...de foto geeft de schoonheid van deze plaats echt niet goed weer. We slapen in een gezellige bungalow die uitkijkt over 'sunrise-beach'. Overdag genieten we in ons afgelegen baaitje van de mooie kust en snorkelen we in de azuurblauwe zee. Nemo-visjes die zich verstoppen in zeeanemonen (net zoals in finding nemo!!), blauwe en gele vissen, grote en kleine vissen, zee-egels en zeesterren,... je komt hier alles tegen! 's Avonds genieten we van de mooie zonsondergang op 'sunset-beach'.
Bij eb kan je over het koraal tot het eilandje in het water wandelen
En ontdek je de magische onderwaterwereld boven water
De locale kinderen maken gebruik van dit moment om grote zee-egels te vangen, deze kapot te slaan met een steen en het binnenste gedeelte op te eten...
En ik mag proeven! Wel een beetje eng, aangezien het om een levend dier gaat... maarja, een gegeven paard kijk je niet in de bek!
Een prachtige afsluiter van het zuiden van Thailand. Bedankt om mijn mond weer te laten openvallen! Ik had een beetje schrik om immuun te zijn geworden voor al dat moois, maar ik ben er weer aan herinnerd dat ieder land blijft verrassen! Op naar Maleisië, op naar een nieuwe ontdekkingstocht naar wondermooie plekjes!
Foto’s
3 Reacties
-
Papa:20 februari 2014Heel mooie beelden van de omgeving en ik begrijp dat het weerzien je deugd gedaan heeft. Ze zullen kunnen vertellen in 't Vlaams Hoes!
-
Elke²:20 februari 2014Waaaauuuuuw!!! Oh Wally, ik zou NU ook willen vertrekken, prachtig seg! We missen je, vriendje!
-
Mama Niekol:22 februari 2014gelukkig gaan wij mekaar binnenkort ook terug zien!!! Ik zal mijn best doen om (op mijn leeftijd) even gezwind als Julie aangelopen te komen en me in je armen te storten! Ik vrees wel dat mijn tempo iets trager gaat zijn aangezien ik een koffer op wieltjes heb en geen rugzak.... dat loopt effe minder makkelijk hahaha. Ik krijg nu al een brok in mijn keel als ik eraan denk je in levende lijve terug te zien: Vietnam zal het weten en HOREN !!!! moen