Indonesië, de eerste week: Jakarta, Yogyakarta en Kaliurang

Jakarta

In Jakarta aangekomen (+- 16 uur) is onze eerste indruk: druk druk druk ! Onze bedoeling is om 1 nacht te slapen in Jakarta om dan de volgende ochtend een trein ( die ongeveer 8 uur zal duren) te nemen richting Yogyakarta. Gelukkig vinden we snel een fatsoenlijke hostel. We trekken naar het station om onze trein voor de volgende ochtend te boeken, en drinken nadien onze eerste 'Bintang' (het plaatselijke bier van Indonesië) op de start van onze reis! We kunnen niet zeggen dat dit plaatselijke biertje beter smaakt dan 'ons eigen merk' thuis, een chouffeke en cristalleke, maar slecht is het zéker niet!
 Enkele dingen die we te weten zijn gekomen na onze eerste avond in Jakarta:

1. DRUK verkeer waar iedereen door elkaar rijdt, rode lichten negeert, continu toetert,... Het doet ons denken aan een mierennest waar alle mieren ijverig maar vooral chaotisch door elkaar rennen 'van hot naar her'. Is er orde in de chaos? Wij, gewoon aan het Belgische verkeer, zien deze althans nog niet! Gelukkig is de plaatselijke bevolking zo vriendelijk om ons te helpen oversteken (Zou het zijn omdat ze de paniek in onze ogen aflezen en handelen uit medelijden, of zijn ze oprecht vriendelijk, iets wat we nog zullen moeten ontdekken)

2. Veel leven op straat. Waar wij thuis rond de avond allemaal gezellig in ons huisje nestelen, nestelen deze mensen gezellig samen op straat. Het is er het weer natuurlijk ook voor. het blijft hier erg warm tot na middernacht!

3. De ratten lopen hier op straat zoals katten, "like they own the place"! verschrikken de eerste keer, maar ook dat went snel

4.We lijken hier wel filmsterren: iedereen lacht naar ons, zwaait naar ons, roept ons na: "I like you",... ze zijn hier 'blanke' mensen duidelijk niet gewoon. Vooral Stijn vinden ze fascinerend. Zou dit zijn omdat ze in Stijn een 'blanke Aziaat' zien? ik weet het niet, ik zwaai gewoon vriendelijk terug!

Yogyakarta

Aangekomen in Yogyakarta na een lange treinrit gaan we op zoek naar een hostel. We ondervinden hier al snel dat we ons niet mogen laten 'lokken' door locals. Zo beweert één man een goede hostel voor ons te weten. we volgen hem, met onze zware valies op de rug, doorheen de drukke stad. Voor we het zelf doorhebben eindigen we in een kunstgallerij waar de man ons voorstelt om een schilderij te kopen. Alsof hij zelf niet ziet dat we gepakt en gezakt, badend in het zweet, gewoon graag een leuke hostel willen! Lesje wel geleerd! Uiteindelijk vinden we een goede hostel en doen we 's avonds onze eerste indrukken op van de stad. I

De volgende dagen verkennen we Yogyakarta. We hebben het geluk een Chinese parade te passeren met dansende, kleurrijk verklede mensen en kinderen, olifanten en vrolijke muziek. Van een local komen we te weten dat het 'Chinese verjaardag' is.

We komen ook veel te weten over de 'batik'. Dé vorm van schilderkunst waar Yogyakarta bekend voor staat. We bezoeken enkele 'art schools': mooi!

Ook trekken we er een dag op uit richting de Mendut, Borobudur en Prambanan tempels. Heel indrukwekkende boeddhistische en Hindoeïstische tempels. Iedere steen vertelt hier zijn eigen verhaal. We kijken de ogen uit onze kop: Hoe heeft de mensheid dit ooit kunnen rechtzetten!

Bij de tempels worden we ook steeds geconfronteerd met islamitische gebedsplaatsen. Wat leven hier veel Godsdiensten naast en met elkaar!

Na onze trip, wanneer we aan het wachten zijn op onze taxichauffeur, komen twee Indonesische meisjes ons vragen of ze ons mogen interviewen voor een schoolproject, alsook samen met ons op de foto mogen. Na een grappig gesprek waarin de meisjes zeggen dat 'ik van geluk mag spreken dat ik zo'n knappe vriend heb, omdat ze in Indonesië enkel lelijke mensen met lelijke gezichten hebben', wisselen we facebook- gegevens en enkele gadgets uit: wij geven hen een stukje Belgische chocolade en we krijgen in de plaats een sjaaltje van een schooluniform in de kleuren van Indonesië: wit en rood.

Kaliurang

Na Yogyakarta trekken we richting Kaliurang om even de natuur en de rust op te zoeken. Wat een verschil met de drukke steden die we tot nu toe bezocht hebben! Dag één trekken we naar een natuurpark waar we de berg 'Plawangan' beklimmen. Na een heuse klimtocht bereiken we de top, bezweet en uitgeput. We komen hier 2 locals tegen die een jas dragen en kurkdroog zijn. Ook hier worden we weer geconfronteerd met de verschillen tussen ons en de plaatselijke bevolking.

Na nog wat foto's samen ( wat we ondertussen al gewoon zijn) beginnen we aan de afdaling. Ik, "dwaze kalleuuh" dat ik ben, val hierbij op mijn knie! De EHBO-kist kan al voor de eerste keer geopend worden :)

De volgende dag staan we op om 3.15 uur om de meest actieve vulkaan ter wereld te beklimmen: de Merapi.

Jammer genoeg heeft het, voor het eerst in 6 maand, geregend en is het heel bewolkt. Na een ontbijt en een boeiende uitleg over de vulkaan, vertrekken we toch op tocht. Een heuse klimtocht doorheen de jungle! Waar we anders de zonsopgang en de vulkaan zouden moeten kunnen bewonderen, kunnen we deze door de mist en wolken jammer genoeg niet zien.

Ondanks dat is het een zeer indrukwekkende tocht door de geheimzinnige, donkere jungle met interessante informatie over de fauna en de flora, de vulkaanstromen (lavabedden genoemd).

we doen ook aan voettherapie door onze blote voeten op de lavasgesteenten te laten rusten. De locals geloven dat als je hierin gelooft, dat je dan energie zal putten uit deze rotsen. Het proberen waard dus! 

Ik sta ook oog in oog met mijn ergste nachtmerrie: The Spider!  De gids moet de tocht even stilleggen omdat ik niet langs dit 8-potige, 10cm in diameter, zwart-wit gevlekte monster durf te passeren. Ik schraap dan toch de moed bij elkaar en galoppeer langs dit gedrocht. Oef, overleefd! Verder deze dag trekken we naar nog een ander nationaal park om aapjes te spotten. We vinden een aapje dat ik zelfs uit mijn hand kan laten eten! Whaauw, wat een euforisch moment! 

(en voor diegene die twijfelen: Ik voeder wel degelijk het aapje en niet andersom!) ;)